زینب جان؛
ﻣﺒﻬﻮﺕ ﺻﺒﻮﺭی اﺕ ﻫﺰاﺭ ﻋﻘﻞ و ﺩﻟﻴﻞ
ﺯﻥ ﭼﻮﻥ ﺗﻮ ﻧﺪﻳﺪﻩ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻳﻚ ﺩﺷﺖ ﻗﺘﻴﻞ
او تشنه و شمشیر به خونش عطشان
بر خاک... به زیر آفتاب و عریان
از آنچه که پیش آمده در عاشورا
چشم تو صباحاً و مساعاً گریان!
#مرضیه_عاطفی_سمنان
شام غریبان
ناگهان دشت بلاخیز پر از هلهله شد
کوفه با شام سر غارت ما یکدله شد
تب غارت به همه دشت سرایت میکرد
با سرت خولی نامرد تجارت میکرد
از خدا بی خبران هیچ ندارند احساس
معجرم دل نگران است کجایی عباس؟
اتش و دود به سمت حرمت می امد
نیزه ای بود که سمت حرمت می امد
جای یک نیزه به پهلوی سکینه می سوخت
خیمه در اتش کینه ی مدینه می سوخت
دست از جیب خیانت همه بیرون کردند
گوش ها را به خشونت همه پر خون کردند
هر که در غایله بی بهره ز گودال شده
چشم او طالب ارزانی خلخال شده
در هیاهوی حرم پیرهنت را بردند
نیمه شب بود عقیق یمنت را بردند
قطره ای اب حرم را چه مشوش کرده
این رباب است که بر قبر علی غش کرده
گرد خیمه خبر تلخ تری میگردد
نیزه ی حرمله دنبال سری میگردد
حسن کردی
