یه وَقتآیے بآیـَכْ رَפֿـتْ..!!
اونم بآ پآـے פֿـوכِتْ..!!
بآیـَכْ جآتو تو زنْدِگے بَعْضے هآ פֿـآلے كُنے..!!
כُرسْته تو شُلوغیآشوטּْ مُتوَجهْ نِمیشَنْ چے میشه..
وَلے بـכوטּْ..
یه روزـے..
یه جآیے..
بـَכْ جورـے یآכِتْ مے اُפֿـتـَטּْ، كه כیگه כیرْ شـُכه..!!
פֿـِیْلے כیرْ...!!
"بنام مادر"
پـا به پـای غـم من پیـر شـد و حـرف نـزد...!!!
داغ دیـد از من و تبخـیر شـد و حـرف نـزد...!!!
شب به شب منتظرم بود و دلش پر آشوب.!!!
شب بـه شب آمـدنـم دیـر شد و حـرف نزد.!!!
غصـه میخـورد کـه مـن حـال خـرابـی دارم...!!!
از همین غصـه ی من سیـر شـد و حرف نزد!!!
*وای از آن لحظه کـه حرفـم دل او را سوزاند!!!
*خیس شد چشمش و دلگیر شد و حرف نزد!!!
صورت پر شده از چین و چروکش یعنی!!!
مادرم خستـه شـد و پیـر شـد و حرف نزد •••!!!
💐سلامتی همه مادراا 💐
ﺩﻭﺳﺘَﺖ ﺩﺍﺭَﻡ ﻫﺎے ﺳﯿﺰﺩھ ﺳﺎﻟگے ﺭﺍ
ﺭﻭے ﺑُﺨﺎﺭ ﺷﯿﺸﻪے ﮐِﻼﺱ ﮐِﺸﯿﺪﯾﻢ
ﺑﺎ ﯾِﮏ ﻗَﻠﺐ
ﻭَ ﺣﺮﻑِ ﺍﻭّﻝ ﯾِﮏ ﺍﺳﻢ...
ﺩﻭﺳﺘَﺖ ﺩﺍﺭَﻡ ﻫﺎے ﺑﺰﺭﮒ ﺗَﺮ ﺭﺍ
ﺩَﺭ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎے ﻋﺎﺷﻘﺎنہ ﻧِﻮﺷﺘﯿﻢ
ﭘِﻨﻬﺎﻧﺸﺎﻥ ﮐَﺮﺩﯾﻢ
ﻫﻨﻮﺯ ﻫَﻢ یکے ﺍﺯ ﺁﻥ ﻧﺎﻣِہ ﻫﺎ ﺁﻧﺠﺎﺳﺖ
ﻣَﻦ ﺍﺯ ﺗَﺮﺱ ﻣﺎﺩَﺭﻡ
ﺟﻮﺭے ﭘِﻨﻬﺎﻧﺶ ﮐَﺮﺩﻡ ﮐﻪ ﺣﺘّﯽ ﺧﻮﺩَﻡ ﻫﻢ ﻧَﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻢ ﭘِﯿﺪﺍﯾﺶ ﮐُﻨﻢ...
ﻭَ ﺯﻧﺎﻥ ﺩَﺭ ﺣﻮﺍلے سے ﺳﺎلگے
ﺷﺎﯾَﺪ ﺩﯾﮕﺮ
قلبے ﺭﻭے ﺑُﺨﺎﺭ شیشہ ﻧﮑِﺸﻨﺪ
ﺍﻣّﺎ
ﻫﻨﻮﺯ ﻫَﻢ ﭘُﺮ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘَﺖ ﺩﺍﺭَﻣﻨﺪ
ﭼَﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘَﺖ ﺩﺍﺭمھاﯾَﻢ ﺭﺍ
ﺑَﺮﺍﯾﺖ
ﻣﺮﺑﺎے ﺁﻟﺒﺎﻟﻮ ﺩﺭﺳﺖ ﮐﺮﺩھ ﺍﻡ
ﭼَﻨﺪ ﺗﺎ ﺭﺍ
ﮔﺮﺩ ﮔِﺮﻓﺘہ ﺍﻡ ﺍَﺯ ﺍَﺷﯿﺎ
ﺑﺎ یکے ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ
ﭘﯿﺮﻫَﻨﺖ ﺭﺍ ﺍﺗﻮ ﮐﺮﺩھ ﺍَﻡ
ﻭ ﺑﺎ یکے
ﺑﺎ یکے ﺩﺍﺭَﻡ
ﺍﯾﻦ ﺷِﻌﺮ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯾﺖ مےِ ﻧﻮﯾﺴﻢ
این برگهای زرد
به خاطر پاییز نیست
که از شاخه میافتند
قرار است تو از این کوچه بگذری
و آنها
پیشی میگیرند از یکدیگر
برای فرش کردن مسیرت..
گنجشکها
از روی عادت نمیخوانند،
سرودی دستهجمعی را تمرین میکنند
برای خوشآمد گفتن
به تو..
باران برای تو میبارد
و رنگینکمان
– ایستاده بر پنجهی پاهایش –
سرک کشیده از پسِ کوه
تا رسیدن تو را تماشا کند.
نسیم هم مُدام
میرود و بازمیگردد
با رؤیای گذر از درز روسری
و دزدیدن عطر موهایت!
زمین و عقربهی ساعتها
برای تو میگردند
و من
به دورِ تو!
#یغماگلرویی
خیلـــــ ے از ماها.......
موندیم پاے ڪســـــ ے ڪہ.......
ذره اے به ما اهمیت نداد......
و هیچوقتـــــ نفهمید دوستـــــ داشتڹ یعنـــــ ے چـــــ ے......
خیلـــــ ے از ماها ساختــــــــــیم........
با بدیها و خوبـــــ ے هاے یہ آدم......
ڪہ بہ همہ چیز فڪر ڪرد الا بہ ما.....
براے همہ وقتـــــ داشتـــــ الاّ براے ما.....
خیلی از ماها گذشــــــــــتیم......
از بدتریڹ خطاے بهتریڹ آدمهاےِ زندگیموڹ......
هموڹ ڪسایـ ے ڪہ توے سخت تریڹ .......
شرایط تنهاموڹ گذاشتـڹ.....
خیلی از ماها بودیــــــــــم........
وفادار بہ ڪســـــ ے ڪہ.....
بہ همہ پایبند بود الاّ ما......
ڪہ براش میمردیــــــــــم......
خیلـــــ ے از ماها شڪستــــــــــیم.......
بخاطر ڪســـــ ے ڪہ هیچوقتـــــ نفهمید......
تعهــــــــــد،دوست داشتڹ، گذشتڹ ینـی چـــــی......
خیلـــــ ے از ماها مدتها پیش مُردیــــــــــم.....
توے سڪوتـــــ ے ڪہ هیچوقتـــــ.........
هیچ ڪس هیچ جوره درڪش نڪــــــــــرد...
اینجـا مَن مینِویسَم...
خُودَم را...
لَحظِه هایَم را...
عَصَبانیَتَـم را...
دِلتَنگی هایَم را...
غُرغُر هایَم را ...
گِـلِه هایی کِ هیچ گاه بِ زَبان آوَردِه نِمیشَوَند وَ مُدام نِوِشتِه میشَوَند...
چیزهایی کِ روزی آزارَمـ میدادِه...
خُودَم را...
تو را...
او را...
همه را...
تویِ آشُفتِه تَرین لَحَظات هَم مَرا بِبینی ظاهِرَم آرام اَست ...
اما ...
اینجا کَلَمِه هام فَریاد اَست...
اینجا مالِ مَن اَست...
مالِ خودَم...
هَر جور دِلَم بِخواهَد توش مینِویسَم تا آرامَم کُنَد وَقتی صِدا کَم می آوَرَم...
وَقتی دَردَم میگیرَد ...
وَقتی بُغض میکُنَم...
وَقتی میمیرَم...
هَرکَس دِلَش گِرِفته اَست اَز این جا بِرَوَد...
اینجا اُتاقِ خاطِراتِ تَرَک خُوردِه مَن اَست...
